Lang voordat de Duitse autogiganten Daimler en Mercedes-Benz hun naam verbonden aan het stadion werden er al belangrijke wedstrijden in het Neckarstadion gespeeld. Het was speelstadion op drie eindtoernooien en Real Madrid en PSV hielden er hun Cup met de Grote Oren omhoog. Hoewel van uiterlijk verandert door het moderne voetbal huist er een grote historie in het Duitse fußballstadion.
Tussen 1929 en 1933 werd de eerste versie van het stadion gebouwd aan de noordkant van de rivier de Neckar. Het stadion, naar een ontwerp van de Duitse architect Paul Bonatz, droeg bij opening in juli 1933 de naam Adolf-Hitler-Kampfbahn. Bij opening en tijdens het atletiektoernooi waarbij het stadion voor het eerst werd gebruikt bedroeg de capaciteit 35.000 plaatsen. Amper twee jaar later verdubbelde de capaciteit door de plaatsing van extra houten tribunes. Deze hielden het niet lang vol; Twee jaar later werden ze wegens veiligheidsmaatregelen gesloten.
Na de oorlog werd het stadion herdoopt tot Century Stadion en vier jaar later tot het Neckarstadion. Deze naamsverandering ging gepaard met een grondige renovatie; In 1951 stond er een stadion met bijna 100.000 plaatsen.

Op 22 september 1951 speelde het (nieuwe West) Duitse elftal in het Neckarstadion haar eerste officiële interland na de oorlog. Bijna 98.000 toeschouwers zagen de Duitsers met 1-0 winnen van Zwitserland.
Voor de organisatie van het WK in 1974 werd de hoofdtribune onder handen genomen, de tribune daar tegenover overdekt en werd er onder meer een elektronisch scorebord geplaatst. In deze vorm hostte het Neckarstadion wedstrijden op twee voetbaleindtoernooien, te weten het WK 1974 alsmede het EURO 1988. Het organiseerde tevens een Europacup I-finale in 1988.
Voor het WK Atletiek van 1993 werd het stadion wederom flink onder handen genomen. De staanplaatsen verdwenen uit het stadion en het werd overdekt door een futuristisch dak gemaakt van synthetisch membraan, rustend op een stalen frame van 2700 ton. De kosten van deze renovatie werd voor een groot deel gefinancierd door autofabrikant Daimler-Benz. Ter ere hiervan hernoemde men het stadion naar de oprichter van het bedrijf, Gottlieb Daimler.
Een decennia later werd het voor het WK 2006 de hoofdtribune uitgebreid met een tweede ring. Tijdens het toernooi werden er voor 52.000 man zes uitverkochte wedstrijden gespeeld, waaronder de troostfinale tussen Duitsland en Portugal (3-1).
In 2008 veranderde het stadion voorlopig voor de laatste keer van naam. Mercedes-Benz, verre verwant van Daimler, kocht voor 20 miljoen de naamrechten van het stadion en doopte het om tot de Mercedes-Benz Arena.
In 2009 werd er begonnen aan het omvormen van het stadion tot een football-dedicated stadion. Het veld werd 1,3 meter verlaagd en nieuwe, hogere curves werden gebouwd op de plaats van de oude sintelbaan. De andere tribunes werden ook een stukje doorgetrokken tot de nieuwe rand van het veld. Als laatst werd het dak een stukje verlengd om de nieuwe plaatsen ook te overdekken.
In 2011 waren de werkzaamheden afgerond. Het stadion bestond nu uit een doorlopende ring, maar daarop een kleine tweede ring. De tweede, al bestaande, ring van de hoofdtribune staat los, waardoor er in twee hoeken een open ruimte is. Bij oplevering had het stadion zijn huidige capaciteit van 60.469 plaatsen. Dit zijn er 54.906 bij internationale wedstrijden omdat de onderste ring van de westtribune bestaat uit een staantribune.
Als één van de mooiste en grootste voetbalstadions van Duitsland hoopt het zich snel weer op het hoogste niveau te melden, als thuishaven van de gedegradeerde 5-voudig kampioen VfB Stuttgart.
Mercedes Benz Arena
Bespeler: VfB Stuttgart
Capaciteit: 60.441
Geopend: 1933
Verbouwd: 1935, 1960, 1970, 1993, 2006, 2008
Belangrijke wedstrijden
1959: Real Madrid – Stade Reims 2-0 (Europacup I)
1962: Atlético Madrid – Fiorentina 3-0 (Europacup II, replay)
1988: PSV – Benfica 0-0, 6-5 ns (Europacup I)
1989: VfB Stuttgart – Napoli 3-3 (UEFA Cup, terugwedstrijd)