St. James’ Park

Met een gemiddelde van 49.754 stond Newcastle United in het seizoen 2015/2016 op plek 4 in de lijst met hoogste bezoekersaantallen in de Premier League. Het moest hier alleen de clubs uit Manchester en Arsenal voor zich dulden. De support vanaf de tribunes ten spijt, op het veld stelde The Toon Army flink teleur en degradeerde het naar The Championship. Ook daar trekt het echter volle zalen. Deze hoge aantallen zijn naast de enorme loyaliteit van de fans terug te leiden naar de thuishaven van Newcastle, het St. James’ Park; met 52.405 plaatsen het zevende stadion van Engeland.

De historie van het St. James’ Park reikt terug tot het einde van de 19e eeuw. De plek waar nu de immense tribunes staan, was in de 19e eeuw niet meer dan een stuk weiland. In 1830 werd er een eerste terrace gebouwd. Verschillende clubs speelde er voetbal; Newcastle Rangers was in 1880 de eerste, gevolgd door Newcastle West End, dat in 1892 fuseerde met stadsgenoot Newcastle East End tot Newcastle United.

In 1899 werd de al bestaande Gallowgate End (zuid) uitgebreid en andere tribunes gebouwd met een capaciteit van 30.000. Zes jaar later werd deze capaciteit verdubbeld door uitbreiding van onder meer de hoofdtribune.

In de jaren ’20 waren er plannen om het stadion te laten verbouwen door Archibald Leitch. De plannen hiervoor vonden uiteindelijk vrijwel allemaal geen doorgang, behalve het plaatsen van een dak op de Leazes Terrace. In 1953 werden er lichtmasten geplaatst in de hoeken van het stadion.

Door de jaren heen werden verschillende pogingen gedaan om St. James’ Park uit te breiden. Door verschillende, veelal financiële redenen kwam dit er niet van. Achterstallig onderhoud aan het stadion zorgde ervoor dat Newcastle de status van speelstad voor het WK 1966 misliep. Het ombouwen van St. James’ Park tot een omnisportstadion werd als niet financieel rendabel gezien. Verhuizing naar een andere locatie en zelfs een gedeelde locatie met rivaal Sunderland werden overwogen, totdat de club in 1971 eindelijk toestemming kreeg voor een verbouwing. Een jaar later begon het werk aan de Oosttribune en in 1978 begon men aan de nieuwbouw van Leazes End. Dat jaar degradeerde Newcastle echter en gooide roet in het eten voor het bouwen van een nieuwe versie.

Midden jaren ’80 zorgde de stadionramp in Bradford ervoor dat de verouderde west-tribune gesloopt moest worden. De sloopkogel deed zijn werk in 1986, waarna er een jaar later een nieuwe tribune stond: De Milburn Stand.

Sir John Hall
In 1992 werd zakenman John Hall voorzitter van Newcastle United. Zijn ervaring in vastgoedontwikkeling hielp hem bij het goedkeuring krijgen van verschillende verbouwingen van het stadion, gefinancierd uit eigen zak aangevuld met inkomsten uit de goede prestaties op het veld. In 1993 werd er eindelijk een nieuwe tribune gebouwd op de plek van de in 1978 gesloopte Leazes End. Ook werd de Gallowgate End herbouwd, de Milburn Stand gerenoveerd en kreeg het stadion een nieuw veld. De capaciteit steeg naar 36.610 zitplaatsen, geheel volgens het Taylor-rapport.
De succesvolle ploeg van trainer Kevin Keegan trok volle huizen en in 1995 waren er plannen om een nieuw 55.000 plaatsen tellend stadion te bouwen, slechts enkele tientallen meters van St. James’ Park vandaan. Dit zorgde voor grote tegenstand vanuit de gemeenschap, omdat hiervoor het beschermde Leazes Park zou moeten wijken. Om een langdurige strijd te voorkomen verkoos de club toch de uitbreiding van St. James’ Park.

St. James’ de hoogte in
De uitbreiding van St. James’ Park betrof de bouw van een tweede ring op de noord- en westtribunes. Tussen 1998 en 2000 werd er gebouwd aan het nieuwe tribunedeel. Tijdens deze periode werden er zoveel mogelijk plekken beschikbaar gehouden voor tijdens de voetbalwedstrijden. Zo stopte de werkzaamheden drie dagen rond de thuiswedstrijden om zo min mogelijk overlast te veroorzaken. Vanaf de zomer van 2000 telde het St. James’ Park 52.143 zitplaatsen.

In 2011 werd het stadion hernoemd tot de Sports Direct Arena, het bedrijf van nieuwe eigenaar Mike Ashley. St. James’ Park zou niet ‘commercieel aantrekkelijk’ zijn. Dit zorgde voor grote woede onder de Toon Army. Wonga.com, die in 2002 de nieuwe hoofdsponsor werd van de club, kocht ook de stadionnaamrechten en herstelde de naam in zijn oude glorie.