Tweeëndertig keer landskampioen, elf keer Europees kampioen en drie keer wereldkampioen. De Spaanse topclub Real Madrid heeft een prijzenkast waar menig club jaloers op is. In mei 2014 werd in Lissabon La Decima binnengehaald, een langgekoesterde droom van Los Blancos. Het is daarmee de succesvolste club uit Europa, een positie die het verstevigde in 2016.
Van het oprichtjaar 1902 tot en met 1947 speelde Real Madrid op verschillende locaties binnen de stad. Campo de Estrada en Campo de la Avenida de la Plaza de Toros waren niet meer dan trapveldjes, Campo de O’Donnell was met een capaciteit van 5000 een toendertijd luxe onderkomen, en na een korte tussenstop in een velodroom buiten de stad belandde de club in 1924 in het Campo de Chamartín. Architect José Maria Castell ontwierp in dienst van de club een 15.000 plaatsen tellend stadion, erg geïnspireerd op de stijl die in diezelfde periode veelal in Engeland werd gebruikt.
Als in 1936 de Spaanse Burgeroorlog uitbreekt, wordt het Chamartín door de republikeinse troepen gebruikt als recreatieplek. Later in de oorlog sneuvelde een groot deel van het stadion en pas in 1939, als de Spaanse Republiek een dictatuur geworden was onder leiding van Generaal Franco, kon Real Madrid weer wedstrijden spelen op Chamartín. De oorlog had zichtbare sporen achtergelaten bij de club.
In 1943 wordt de jonge Santiago Bernabéu, oud-speler van Real, de nieuwe president van de club. Een van zijn eerste daden in deze functie is het kopen van een stuk grond ten noorden van Campo de Chamartín, met als doel een nieuw stadion te bouwen voor zijn club. Doordat het nieuwe stadion een gedeelte van het oude zou opslokken, moest Real in 1946 een jaar lang zijn wedstrijden spelen in het stadion van stadsgenoot Atlético. Als in december 1947 het Nuevo Estadio Chamartín geopend wordt, is het knusse stadion veranderd in een stadion met een capaciteit van 80.000, verdeeld over een onderste ring en een tweede ring, verdeeld over drie tribunes. De oost-tribune, zonder tweede ring, werd gesierd door een neo-klassieke toren. Een veelgehoorde opmerking was dat dit stadion ‘veel te groot zou zijn voor zo’n kleine club’. Hoewel dit toentertijd misschien het geval was, Bernabéu had de ambitie om de club naar de top te brengen.
Vooruitlopend op deze ambitie, werd Chamartín amper vijf jaar na de opening alweer verbouwd. De lage oost-tribune werd gelijkgetrokken met de rest en werd zelfs nog verrijkt met een derde ring. De capaciteit steeg hierdoor naar 120.000. Bij de opening van de nieuwe tribune in 1954 was Real Madrid voor het eerst sinds 1933 weer eens landskampioen geworden, de eerste onder Bernabéu. Het begin van de rijke geschiedenis van Los Blancos. Een elftal met wereldsterren Francisco Gento, Alfredo Di Stéfano, Ferenc Puskás werd tussen 1954 en 1974 dertien keer landskampioen. Daarnaast werden tussen 1956 en 1960 vijf Europacups binnengehaald. Dat de credits hiervan naar Bernabéu gingen, leek niet meer dan terecht. In 1955 werd het Chamartín dan ook omgedoopt tot Estadio Santiago Bernabéu.
In 1966 wordt op een FIFA congres de organisatie van het Wereldkampioenschap van 1982 toegewezen aan Spanje. Ondanks dat Camp Nou in Barcelona op dat moment een hogere capaciteit heeft krijgt Bernabéu de eer om de finale te organiseren. Dit gaat wel gepaard met een grondige renovatie van het stadion. Zo werden veel staanplaatsen vervangen door stoeltjes en werd er een nieuwe persruimte gebouwd, inclusief toegangsbrug. De grootste aanpassing aan het stadion was echter een dak over de drie lager gelegen tribunes. In dit dak zaten twee videoschermen verwerkt. Bernabéu had hiermee de primeur. Helaas mocht Santiago Bernabéu het eindresultaat niet meer aanschouwen; Hij overleed in 1978.
In een volgende succesperiode van Real Madrid besloot de club om het stadion een flinke opknapbeurt te geven. Een derde ring werd geplaatst en de buitenkant van het stadion werd onder meer verrijkt met vier toegangstorens in de hoeken. De uitbreiding zorgde voor 110.000 plaatsen. De all-seater rule maakte vier jaar later echter al een einde aan dit aantal, en reduceerde de capaciteit tot 75.328 stoeltjes.
Bij het aantreden van Florentino Perez, de nieuwe voorzitter van Real Madrid, kwam een plan om de enige nog onoverdekte tribune ook te voorzien van een dak. Dit zou voor het eerst zijn sinds de bouw dat hij volledig overdekt zou worden. Na de laatste renovaties kan Bernabéu 81.000 mensen verbergen. Alleen voor Perez bleef het daar niet bij. In zijn tweede termijn als voorzitter tekende in 2016 voor de plannen waarmee hij van Bernabéu het ‘beste stadion van de wereld’ wilde maken. De buitenkant van het stadion zou volledig omhuld worden door een LED-wall, waar beelden op te projecteren zijn. Een flexibel dak kan open en sluiten in vijftien minuten. De 420 miljoen euro die nodig is voor deze verbouwing moet deels uit de verkoop van de naamrechten komen. Krijgt wijlen Santiago Bernabéu straks gezelschap van Microsoft of Fly Emirates op de gevel? De tijd zal het het leren.
Estadio Santiago Bernabeu
Bespelers: Real Madrid
Capaciteit: 81.044
Geopend: 1947
Verbouwd: 1954, 1982, 1992-1994, 2001-2006
Topwedstrijden:
1957: Real Madrid – Fiorentina 2-0 (Europacup I)
1964: Spanje – Sovjet-Unie 2-1 (EK 1964)
1969: AC Milan – Ajax 4-1 (Europacup I)
1980: Nottingham Forest – Hamburger SV 1-0 (Europacup I)
1982: Italië – West-Duitsland 3-1 (WK 1982)
2010: Internazionale – Bayern München 2-0 (Champions League)
VOETBALTEMPELS 