Financieel wanbeleid leidde ertoe dat de Glasgow Rangers in 2012, na meer dan een eeuw op het hoogste niveau waarin 114 binnenlandse prijzen werden gepakt, failliet werd verklaart en terug werd gezet naar de Schotse 4e divisie. De club moest helemaal opnieuw beginnen, al viel daar op wedstrijddagen op Ibrox weinig van te merken. Het roemruchte stadion doet al sinds de begindagen van het voetbal dienst als thuishaven van de fanatieke aanhang van het blauwe deel van Glasgow.
Net ten zuiden van de River Clyde ligt de wijk waar de Rangers al sinds de 19e eeuw voetballen. In 1887 verhuisde de club naar dit gebied, nadat ze de ground waar ze speelde moesten verlaten. Op een veld net ten oosten van de huidige plek van het stadion verliezen de Rangers haar eerste wedstrijd aldaar met 8-1 van Preston North End. Ibrox Park organiseerde in de jaren daarna drie interlands en een bekerfinale, maar de concurrentie in de stad Glasgow van Hampden Park en Celtic Park was niet mals. Om beter met deze stadions te concurreren, werd in 1899 een nieuw stadion gebouwd, pal naast het oude stadion, met plaats voor 36,000 mensen. Om extra capaciteit te creëren werden er aan de korte zijdes houten tribunes bijgebouwd, het eerste werk in de stadionwereld van Archibald Leitch. Met deze tribunes, bestaande uit op ijzer vastgeschroefde houten planken, bood Ibrox Park plaats aan 75,000 man. In april 1902 werd in het stadion Schotland – Engeland gespeeld, een populaire wedstrijd waar dan ook 68,000 man op af kwamen. De houten constructie bleek totaal niet bestand tegen de mensenmassa, en begin tweede helft zakte de tribune aan de westzijde in elkaar. In de ravage, die in de boeken kwam als de eerste stadionramp, kwamen 25 mensen om het leven en raakte 517 mensen gewond. Het wijzen begint na de wedstrijd al snel; Lag het aan het hout, aan de constructie, aan het formaat van de tribune? Feit is dat er nooit meer zo’n constructie is gebruikt.
Ondanks de ramp verliezen de Rangers niet het vertrouwen in Leitch, en vragen hem om de nieuwe renovatie van Ibrox te ontwerpen. In plaats van hout en ijzer, kiest hij nu voor aarden terraces met plek voor 63,000 mensen. In 1910, als het stadion wordt opgeleverd, staan de drie grootste stadions ter wereld in Glasgow. In 1929 wordt het stadion verrijkt met een nieuwe main stand, opgetrokken uit rode bakstenen. In de jaren ’30 wordt de capaciteit verder opgevoerd; In 1939 wordt het toeschouwersrecord geslecht met 118,567 toeschouwers bij de Old Firm.
Stairway 13
Stairway 13, een uitgang van Ibrox Park die leidt naar de metro’s en parkeerplekken, had een beruchte reputatie. In september 1961 overleden twee fans door verdrukking nadat een barrière het begaf. Ondanks de genomen veiligheidsmaatregelen vielen er de jaren erna nog enkele gewonden. De grootste ramp moet dan nog komen. De Old Firm in 1971, bezocht door 80,000 man, lijkt in de 90e minuut te worden beslist door een goal van Celtic. Supporters beginnen het stadion te verlaten, waaronder via trap 13. Waarschijnlijk heeft iemand die struikelde een kettingreactie in gang gezet, waardoor er die middag 66 doden vallen. De veiligheid van Ibrox werd opnieuw ernstig in twijfel gebracht, en in de drie jaar daarna werd het stadion compleet gerenoveerd. Zo werd de ovale staantribune in drie fases vervangen door drie aparte zittribunes, geïnspireerd op het Westfalenstadion in Duitsland. In 1981 werd het nieuwe stadion officieel geopend, met dan 44,000 zitplaatsen. De Main Stand bleef als enige tribune hetzelfde, met de staanplaatsen op de eerste ring. Qua veiligheid lopen de Rangers met Ibrox flink voorop op de rest (van het Taylor-rapport heeft dan nog niemand gehoord), al heeft de renovatie heeft de club wel in financiële moeilijkheden gebracht. In de jaren na de verbouwing kampt de club met teruglopende toeschouwersaantallen, schulden en lage eindstanden. Onder een nieuwe voorzitter kwam de club na 1986 weer in rustig vaarwater terecht, waar het later de vruchten van kon plukken: tussen 1989 en 1997 regeren The Gers als landskampioen over Glasgow en Schotland.
Door dit succes werd er gekeken hoe men Ibrox kon uitbreiden. Begin jaren ’90 werd er op de Main Stand, later vernoemd naar de legendarische trainer Bill Struth, een derde ring geplaatst. Een secuur werk, daar het gebouw een beschermde status had en de tribune tijdens de bouw gewoon in gebruik was. Een tijdelijk dak werd boven de bestaande tribune geplaatst, daarboven werd doorgewerkt aan de Club Deck. Door het verlagen van het veld, het omvormen van de staantribune tot zittribune en het dichtmaken van de hoeken wisten de Rangers de capaciteit steeds omhoog te krikken. Als de verbouwing klaar is in 1997 wordt Ibrox Park symbolisch omgedoopt tot Ibrox Stadium. De capaciteit van Ibrox Stadium staat sinds 2006 op 50,947, toen er een kleine duizend extra plaatsen werden gecreëerd.
Failliet
Ook toen de club ten onder ging, bleven de supporters komen; een schoolvoorbeeld van Britse loyaliteit als het op hun voetbalclub aankomt. Diverse toeschouwersrecords werden verpulvert tijdens de opmars van de The Gears terug naar de hoogste divisie. Het bezoekersrecord van de vierde divisie, een competitie met stadionnetjes van rond de 2 á 3 duizend plaatsen, werd met 49,118 toeschouwers flink aangescherpt.
In 2016 meldde de club zich weer op het hoogste niveau, en werd The Old Firm weer in ere hersteld.
Ibrox stadium
Bespeler: Glasgow Rangers
Capaciteit: 50,987
Geopend: 1899
Verbouwd: 1929, 1978-1981
Topwedstrijden:
1961: Glasgow Rangers – Fiorentina 0-2 (Europacup II, heenwedstrijd)
VOETBALTEMPELS 