Met de steile tribunes en de orkaan van geluid die regelmatig vanaf haar tribunes afdaalt, is Mestalla één van de meest indrukwekkende stadions van Spanje. Thuisploeg Valencia, topclub in spé maar levend op de rand van crisis met een discutabele eigenaar met dito beleid, kan nog steeds rekenen op onvoorwaardelijk support van hun fans.

Het is 1923 als de clubleiding van Valencia CF een stuk land in het centrum van Valencia koopt voor 316.000 pesetas. Het veld waar ze sinds hun oprichting in 1919 hun wedstrijden afwerkte was in vier jaar te klein geworden voor de snel groeiende voetbalclub. Op het gekochte perceel bouwde men een stadion naar het ontwerp van clubpresident Francisco Almenar Quinzá gebouwd. Een doorlopende tribune met plaats voor 17.000 mensen wordt in mei 1923 geopend door Valencia en stadsgenoot Levante. Al snel blijkt ook dit al niet meer voldoende, en wordt er in 1927 een nieuwe hoofdtribune gebouwd met 8.000 plaatsen, met daarnaast ruimte voor kleedkamers en clubkantoren.

Als de Spaanse burgeroorlog uitbreekt en daardoor de voetbalcompetities stil komen te liggen, wordt Mestalla opgeëist en gebruikt als kamp voor politieke gevangenen. Als de burgeroorlog drie jaar later voorbij is, is er weinig meer over van het stadion. Al het bruikbare materiaal in het stadion is gestript, en van het stadion is weinig meer over. De club komt tot actie, bouwt het stadion opnieuw op en kan in juli 1939 weer wedstrijden spelen in het eigen stadion.

WO2
Waar andere competities tijdens de Tweede Wereldoorlog stil kwamen te liggen, ging de Priméra Division in het neutrale Spanje door. Deze periode was voor Valencia een uiterst vruchtbare periode. In 1942, 1944 en 1948 werd het landskampioen, en de beker werd gewonnen in 1941 en 1949. Deze succesvolle periode was voor het clubbestuur reden om Mestalla verder uit te breiden. De korte zijdes werden als eerst verrijkt met een extra ring, waarna in 1954 de hoofdtribune werd uitgebreid en overkapt met een eenzijdig dak. Afsluitend volgde de laatste tribune; de oosttribune werd zo verhoogd dat hij boven de drie andere zijdes uitstak.

Mestalla in 1963 Mestalla in 1963

Mestalla is sinds 1955 één van de grootste stadions van Spanje, het is dan ook geen verrassing dat de sinaasappelstad wordt uitgekozen om speelstad te zijn voor het Wereldkampioenschap van 1982. Hiervoor onderging Mestalla opnieuw een uitbreiding. Omdat de mogelijkheden minimaal waren vanwege de omliggende bebouwing, moest men het hogerop zoeken. Of beter gezegd, onderop. Om de capaciteit te verhogen werd het veld enkele meters ingegraven, wat ruimte gaf voor een nieuwe ring tribunes. In 1982 speelde het gastland Spanje drie wedstrijden in een uitverkocht Mestalla.

In de jaren 90 groeide, na een sportieve crisis eind jaren ’80, Valencia uit tot een stabiele subtopper in Spanje. Enkele jaren achter elkaar wordt UEFA-cup voetbal gehaald, waarna de basis wordt gelegd voor de succesvolste periode van de club; In zowel 2000 als 2001 wordt de Champions League-finale gehaald, die Los Che beide verliest van respectievelijk van Real Madrid en Bayern München.

Het is in die succesvolle periode dat president Paco Roig Mestalla nog meer wil uitbreiden. Door de beschikbaar geworden ruimte rond het stadion is er ruimte om een derde ring op de drie onoverdekte tribunes te bouwen. Tussen 1997 en 2001 groeit het stadion daardoor in een 53.900 plaatsen tellende all-seater. In 2002 en 2004 wordt Valencia onder Rafael Benitez tweemaal landskampioen.

Maar het bestuur wil meer. De kolossen uit Madrid en Barcelona krijgen steeds meer het overwicht, en om hen bij te blijven ontstaan de plannen voor een nieuwe, 75.000 plaatsen tellende voetbaltempel in het noordwesten van de stad. Met een nieuw stadion plus de daarbij horende inkomsten zou Valencia die clubs op de hielen kunnen blijven zitten. De bouw begon in 2007, achteraf gezien misschien wel de slechtste tijd om een duur stadion te bouwen. Als de financiële crisis de wereld in zijn greep neemt en Valencia door het herhaaldelijk mislopen van Champions League-voetbal diep in de schulden raakt, wordt er in 2009 gestopt met bouwen. Het betonnen geraamte werd verlaten, wachtend op financieel betere tijden.

Het betonnen skelet van het nieuwe Mestalla, al jaren verlaten, via Anroir (Flickr) Het betonnen skelet van het nieuwe Mestalla, al jaren verlaten, via Anroir (Flickr)

Tijden die anno 2019 nimmer zijn aangebroken. Het betonnen spook van Nou Mestalla staat al jarenlang te verstoffen aan de Avinguda de les Corts Valencianes. Het oude Mestalla kreeg wel een opknapbeurt. Zo werden de stoeltjes oranje en zwart geverfd, inclusief clubpatroon, en kreeg ook de buitenkant nieuwe kleuren. Waar een lik verf het stadion her en der het uiterlijk van het stadion goed heeft gedaan, voldoet het stadion niet meer aan de eisen die de club nastreeft. Onder de nieuwe eigenaar Peter Lim zit er niet veel meer schot in de zaak. Het jaar 2019, wat eerder werd genoemd als doel, werd al aangegeven als niet haalbaar. Tot die tijd zal Valencia haar tegenstanders blijven ontvangen in de intimiderende sfeer van Mestalla.

Mestalla
Bespeler: Valencia CF
Capaciteit:
55.000
Geopend:
1923
Verbouwd:
1927, 1939, 1950-1955, 1978, 1997-2001